RABİANIN YAZISI

Efendimiz,Biliyorum sana lâyık bir ümmet ferdi değilim!Fakat sen yine de o mahşer gününde, kimsenin kimseyi görmediği o mahşer gününde “ümmeti ümmeti” diye haykıracak, yine bizlerden zor duruma düşene üzülecek, iyi durumda olana sevineceksin!Sen ki bütün peygamberlerin, bütün ümmetinin mahşer gününde medet umacağı kişisin, Muhammed-ül Eminsin!Âlemlere rahmet olarak gönderilen en yüce Peygambersin! Sana sevgim şu kâğıdın beyazlığı kadar saf ve temizdir. Senin için bir ömür yazsam, senin için bir ömür ağlasam yetmez, yetinmem.Sen cansın, canansın! Yarsın!Hiçbir beşerî aşk senin aşkının üzerinde olamaz!Ey Allah’ın Resulü Efendimiz; seni öyle çok seviyorum ki, sen o kadar çok merak ediyorum ki ama biliyorum seni görmeye lâyık değilim!Ben ki yeri geliyor senin bir sünnetini bile yapmaktan acizim, ben ki bu dünyada müşriklerin sana karşı yaptığı hakaretleri engelleyemiyorum.Affet beni Ya Resulallah,Ama biliyorum ki sen öyle hoşgörülüsün ki beni bunlara rağmen kapından kovmayacaksın!Rabbimin izniyle seni görmek istiyorum Efendim. Seni o kadar seviyorum ki Rabbim seni bizim gözümüzde, inanan ya da inanmayan hiç fark etmez herkesin gözünde daha da yüceltsin!Sana bütün saygımı ve sevgimi sunuyorum Efendim…RABİA