Bir şiir

zaman bu
zaman
nede olsa bu hayat
zaman ve hayat
karışık duygular
zamanla yok olurya
işte öyle zaman
zaman zaman
ben dünyalara değişmediğim değerlerimi
zaman zaman
yok oldu değerler bende
ben varlık ile yoklukta
zaman zaman kayboldum
aradım bir ben
benden içeru
zaman zaman aldandım
kimi zaman utandım
aklımda sorulara takılı kaldım
işte zaman bu yok eder sanki herşeyi
aklımdakileri bile
ve kimse güç yetiremez
zamanın dişlilerine
aciz insandır zamana meydan okuyan
ve zamandır ona dersini veren
bir sen bir ben birde o
zamanla anladık neler olduğunu
bir gün geldi zaman durdu sandık
yanımıştık yine zamana karşı
yenilmiş gibi
yıkılmış gibi
ve zamandır herşeyi anlatan
okumaya yazmaya bahneye sebeb
ne oldu bilmiyordum
küçüktüm
zamanın girdabında annemi kaybetmiştim
kimseler anlamadı
bende
hoş
anlatamadım ya derdimi
kendi kendime mırıldandım
büyümüştüm zamanla
ve yiğitlik hesaplarım tutmadı
korkaklık mı ne demeden
kaybolup gitmek vardı
ben kaybolmayı seçtim
25/04/07 tevfik ileri ihl öğretmenler odası saat:1724